Iemands metgezel zijn geeft voldoening

De Poolse Zaneta Gromek (41) heeft in de particuliere zorg gewerkt tot de geboorte van haar dochtertje. “Ze heeft veel extra zorg nodig, maar ik wil ook graag iets anders dan fulltime moeder zijn, dus heb ik me opnieuw aangemeld als vrijwilliger in het hospice. Ik ben hier iedere week 1 of 2 ochtenden.” Het hospice? Klinkt pittig. “Ik vind het eerder mooi werk. Het is zo’n eer deel te mogen nemen aan de laatste reis. Je bent een metgezel tijdens een belangrijke fase. Dat is intiem om te delen.

Er gebeurt zoveel op een hospice, er hangt een andere energie dan op de verpleegafdelingen. Je kan hier zoveel betekenen voor een ander. Het heeft me geïnspireerd een opleiding stervensbegeleiding te volgen. Het is echt belangrijk werk. Het helpt mij om bewust in het nu te zijn, om stil te staan bij wat er allemaal gebeurt in het leven. In het hospice ben je in een andere wereld. Soms is dat heel onwerkelijk als je daarna naar buiten gaat. Zeker na een afscheid. 

Ik geef de cliënten vooral aandacht waar mogelijk; maak het ontbijt, biedt een luisterend oor, ga wandelen of ondersteun waar nodig in de zorg. In Polen heb ik de opleiding tot massagetherapeut gevolgd. Als ze dat willen geef ik cliënten ontspannende hand & voetmassages. Maar ik krijg er ook veel voor terug. Hier werken is belangrijk voor mijn eigenwaarde. Ik voel me gewaardeerd en het voegt echt iets toe aan mijn dagelijkse leven.